5 de diciembre de 2016

Ostatni dzwonek - Polski film psychologiczny z 1989 roku



Klasa IV a, postrach grona nauczycielskiego prowincjonalnej szkoły średniej, wzbogaca się o nowego ucznia, Krzysztofa Buka. Chłopak został wyrzucony z jednego z gdańskich liceów za roznoszenie ulotek. Początkowo Nowy jest przyjmowany z nieufnością, tym bardziej, że bez entuzjazmu odnosi się do tradycyjnych już klasowych wygłupów i złośliwości czynionych nauczycielom. Zaskarbia sobie przyjaźń klasy, kiedy niesłusznie oskarżony przez nich o donosicielstwo bierze na siebie - wobec dyrektora Wronackiego - winę za kolejny ich wyczyn. Czwartej "a", dzięki poparciu ich młodej wychowawczyni "Meluzyny", udaje się wywalczyć zgodę na wycieczkę. Wspólny wypad za miasto jeszcze mocniej integruje uczniów. Podczas wycieczki powstaje pomysł zorganizowania w szkole teatru. "Meluzyna" ma pomóc w realizacji spektaklu opracowując oprawę muzyczną. Władze szkoły, z jej szarą eminencją, wicedyrektorem Jakubowskim na czele, stawiają silny opór, nie udostępniając pomieszczeń szkolnych na próby. Młodzi wywalczają salę podstępem, rozpuszczając słuchy o zorganizowaniu teatru przy kościele. Po wizycie dyrektora Wronackiego na jednej z prób, ich sala zostaje zamknięta pod pretekstem remontu. Ponieważ zbliża się termin selekcji na Festiwal Młodego Teatru w Gdańsku, młodzi wpadają na pomysł nagrania fragmentów spektaklu na taśmę wideo, organizując w mieście uliczny happening. Wkrótce zostają zakwalifikowani na festiwal. Przyjaciel "Nowego", "Świr", chłopak wrażliwy i do tej pory bardzo osamotniony, podsłuchuje w domu cyniczną rozmowę swojego ojca i Jakubowskiego na temat potrzeby wyszukiwania przywódców grupy i usuwania ich. Takim przywódcą, według Jakubowskiego, zasługującym na likwidację jest "Nowy". Następnego dnia "Świr" zamyka się w radiowęźle szkolnym i nadaje stamtąd rozpaczliwe komunikaty. Prosto ze szkoły odwożą go do szpitala dla umysłowo chorych. Klasa przeżywa to boleśnie, tym bardziej że "Świr", świetnie śpiewający i grający na gitarze, był prawdziwą podporą ich teatru. W dniu występu na festiwalu chłopakowi udaje się uciec ze szpitala i wziąć udział w spektaklu. IV a odnosi wielki sukces. Spektakl "Lekcja historii", oparty na tekstach oficjalnych komunikatów prasowych, otrzymuje Grand Prix. Tutaj, w Gdańsku, znajduje również spełnienie długo z obu stron ukrywane wzajemne uczucie "Nowego" i "Meluzyny". Zdarza się jednak również przykry incydent. Tuż po występie do garderoby wdziera się ojciec "Świra", by go zabrać z powrotem do szpitala. W czasie pisemnego egzaminu na maturze "Świr" zamyka się w dyżurce i odkręca gaz. Dzwonek obwieszczający koniec egzaminu powoduje eksplozję i śmierć "Świra". Na ustnym z historii Jakubowski złośliwie "obcina" "Nowego" wbrew sprzeciwom pozostałych członków komisji egzaminacyjnej. "Meluzyna" na znak protestu zwalnia się ze szkoły. Po wakacjach klasa spotyka się w lesie, gdzie kiedyś spędzili dzień na wycieczce. Dzielą się nowinami: na festiwal teatralny do Amsterdamu pojadą zamiast nich zdobywcy drugiej nagrody, dyrektorem szkoły po odejściu na emeryturę Wronackiego został Jakubowski. Siedząca wokół ogniska młodzież zostaje napadnięta i pobita przez "naganiaczy" 
z odbywającego się w pobliżu polowania.

Plenery: Gdańsk (Dworzec Główny).




Kino z dawnych lat




   VIOLETTA VILLAS

Flag Counter

Nasz Twitter: @DPolskie Połącz się z nami

@DPolskie





Nasze piosenki z dawnych lat


No hay comentarios:

Publicar un comentario